google-site-verification: google5de5c95d93b82466.html Ölüm | Meftun.Art
top of page
  • Yazarın fotoğrafıŞeyma Bakır

Ölüm

sessiz çığlıkların arşı âlâyı titrettiği bir gece,

buz gibi soğukluğu var üzerinde

kirpiklerimin arasından kan damlıyor toprağa,

neydi bu yüreğimi alevlere çeviren acı?


bir gölge sıkıyor boğazımı,

feryatlarım duyulmuyor.

parmaklarım ıslak toprağa değiyor

bir can yatıyor orada,

cananım uyuyor.


ölüm dedikleri böyle bir şey miydi?

yüreğim sicim sicim mi çekecekti bu acıyı?

nefes almak zor mu gelecekti şimdi?

dilimin ucunda hep gözyaşlarımın tadı mı kalacaktı?


bedenim alev alev yanıyor,

göz kapaklarım kurşun gibi.

dayanılmaz bir acı bu,

iliklerime kadar titriyorum.


geceleri sabah ederken

acının nefes kesen ızdırabına yakalanıyorum.

içimde kimsenin söndürmeyi başaramadığı

o umut ışıkları artık yanmıyor!


ölüm, bu kadar soğuk muydu?

acısı, yüreğime alev toplarını bir bir fırlatırken

bedenimi bir buz kütlesine çevirebilecek kadar güçlü müydü?

hayat bu kadar kısa mıydı yani?


güneş bizi ısıtmak için doğarken

evren insanoğluna hiçbir karşılık beklemeden

hizmet etmeye devam ederken,

ölüm hayatımızı bitirebilecek kadar gerçek miydi?


şafak söküyor,

cemre düşmüş çimlerin üzerine.

insanlar gülüyor, insanlar ağlıyor

bir bebek hıçkırığı duyuluyor hastane koridorlarında,

kalbi duruyor bir gencin

yüzü örtüyle kapatılıyor.



bu döngünün neresindeyim şimdi?

nereye gidiyorum, ne olacağım işin sonunda?


madem dünya bu kadar kısa

hep sonraya ertelediğim şeylere

ne zaman fırsat vereceğim?


görüşürüz!

görüşür müyüz sahiden?

ölüm, sivri tırnaklarıyla göğsümüzü yırtmadan önce

kavuşur muyuz?


ölmek ne garip şey,

toprak olmak ne acı şey!


gün geçtikçe dünyaya köklerimizle bağlanıyoruz,

hiç ölmeyecekmiş gibi yaşayıp

garantisi olmayan geleceğimiz için

kaygılanıyoruz.


ölüm, şah damarımızda geziniyor

vakti geldiğinde büyüyecek,

yırtacak göğsümüzü.


koparacak kalplerimizi,

sormayacak bize

ne istediğimizi...


senin vaktin buraya kadar diyecek,

ölüm dünyadaki tüm yalanların arasından

sıyrılacak o an.


hakikat perde perde açılacak göz bebeklerimizde,

son kez içimize çektiğimiz hava

ölüm kokacak.


bitti her şey,

hayatımız bitti işte.

hiç bilmediğimiz bir yerde,

toprak olmaya gideceğiz şimdi.

50 görüntüleme0 yorum

Son Yazılar

Hepsini Gör

Zühre

bottom of page