Ayaklarım saatlerdir yürümekten nasır tuttu ama ben yine de durmadım. İnatla sorularıma cevap aradım. Bir türlü cevaplayamadığım ama cevabını delicesine merak etmekten de kendimi alıkoyamadığım o soruların peşindeydim: Kimdim ben? Nereye aittim? Neye aittim? Niyetim bu paslı dünyanın tozunu silkelemek değildi. Ben, kendi tozlarımı arındırmaya çalıştım. Hala da çabalıyorum. Deniyorum. Kendimi arıyorum. Bulamıyorum.
Bu dağların taşların arasında kim olduğumu bulmaya çalışırken daha da derine gömüldüm. Doğup büyüdüğüm o yerdeydim. Öyle uzaktı ki şimdi burası bana… Bir ses vardı ama çok derinden geliyordu, boğuk… Duymak için ne kadar kulak kesilsem de nafile… Bana ulaşamayacak kadar zayıftı. Dağlara çarptı sesler, ben duyamadan geldiği yere döndüler. Sağımda uzanan ağaçlar, çocukluğumda tırmanıp da dengemi kaybettikten sonra yere çakıldığım o ağaçlar değildi. Öyle yapay… Solumda uzanan bu kâgir binalar küçüklüğümde saklandığım ve kendi başıma kaldığım o sığınak değildi. Öyle düşmanca… Ben burada yaşadım fakat hiç yaşamamış gibiydim. Yaşananlara dair tek bir iz bile yoktu. Öyle silinmiş…
Büyüdüğüm, çocukluğumun geçtiği o yıkılmaya yüz tutmuş evin kapısından içeri girdim. Bu bahçe, yaramazlıklar yaptığım, oradan oraya delicesine koşturup durduğum bahçe değildi. Öyle sevimsiz… Çocukça kahkahalarım çoktan kaybolmuştu mazinin karanlığında. Öyle tükenmiş… Bebekliğimde üzerinde uyuyakaldığım o çekyata yeniden oturdum. Sabit duramayacak kadar rahatsızdı. Öyle eğreti… Her şey yabancıydı. Tanıdık tek bir his bile yoktu. Zamanın boşluğunda çürüyüp gitti tüm yaşamım ve ben hep yerimi aradım. Geçmişimin belgeleri olarak geride kalan o yırtık pırtık birkaç resim de olmasa yaşanmamış sayacağım tüm çocukluğumu. Öyle eksik…
Nereye ait olduğumu bulmak adına çok yol yürüdüm. Burası son durağımdı. Son umudum bu evdi. Buraya da ait değilmişim. Öyle acı… Nasır tutmuş ayaklarım ve cevaplanmamış sorularım ile geri döneceğim şimdi geldiğim yollardan. Öyle perişan… Ait olduğum bir yer yoktu. Öyle bir yer hiç olmadı. Öyle ışıksız…
KAYNAKLAR
Comments