Asık Suratlı Bir Yaka

Gecenin derin ve soğuk karanlığında

Kokuşmuş berbat, düşler içinde heba oldum.

Bakışlarımda taşıdığım solgun ve dargın yıldızlar

Ilık ılık içime yağdı ve söndü.

Gölgem izini çoktan yitirdi,

Ruhum, yorgunluktan sürgün...

İnce ince sızılar iç çekişlerimle doldu,

Saçlarımda biriktirdiğim ak telaş çoğaldı.

Küflü avuç içlerimde tuttuğum ümitlerimi

Kayıplarıma sarıp bastırdım.

Mübadele rüzgarlarına tutunup

Kasvetli tutsak yüreğimi törpüledim.

Olağanüstü içe işleyen

Noksan, yarım kalmış şehirler...

En derinlerinde, canına yandığım

İzlerini, sürüp sürüp giden, kadim bir surat...

Koyulaşmış semanın rütbece altında

Zifiri karanlığa doğru yuvarlandım.

Boğuk hülyalı, gözlerle, kaçıp giden sevinçlerimi

Dünya penceresinden izledim.

Ağır ağır adımlarla yüreğime döndüm,

Uçsuz bucaksız korkular vardı kalbimde.

Nedenini hiç bilmediğim bölük pörçük damga vurmuş gölgeler

Erişemeyeceğim sevgi uzaklığında...