Ağaçların maviye çaldığı saatlerde
Karanlık soluyor nefeslerin uğultuları
Duvarlar çınlıyor örtünmüş direklerin çaresizliğiyle
Akan güneş tutmuyor kandan damlayan dikişlerini
Bir çocuk geçiyor istasyon durağından
Vitrinlerin çıkartma biletlerini topluyor
Kaçan zamanda eriyen gölgelerin
Soğuk sesleri sarıyor ellerini
Bir çocuk geçiyor istasyon durağından
Gidip gelmeyen geçip gitmeyen bir çocuk