Oyun Değil Yaşamak!

Oyun değil yaşamak ama çevremize baktığımızda bazı insanlar bunu hesaba katmadan hareket ediyor. Bu durumu da gereğinden fazla oyun oynayarak yapıyorlar. Eğer oyuna karşı geliştirilen bu bağımlılık tedavi edilmez ise başta ölüm olmak üzere birçok felaketle yüz yüze gelinir. Böylece gündelik hayatında hırpalanan insan, kurtuluş olarak gördüğü oyunların kurbanı olur ki oyunun kurbanı olan insan tipi ''Black Mirror'' dizisinin ''Striking Vipers'' adlı bölümünde açıkça gösterilir. Bize gösterilen bu insanlar gerçek hayatta mutlu olmaya çalışır ama bir türlü bunu başaramaz. Böylece çareyi ''Striking Vipers'' denen dövüş oyununa girmekte bulurlar. Alın bölgesine yapıştırılan bir disk ile bu oyuna girilir. Bu disk, hipotalamus (ön beyin) bölgesi ile irtibat sağladığı için duyu organları aktif hale gelir ve kontrol edilen avatarlar sayesinde sanal dünya ile etkileşim kurulur. Böylece gerçekçi bir deneyim yaşanmış olur. Bu durum da o insanları ''Striking Vipers'' denen oyuna bağımlı hale getirir.

Ek olarak gerçek hayatta yapamadıkları şeyleri oyunun içinde iken yapmaya başlarlar. Bu ise onları hem mutlu hem de özgür hissettirir. Fakat gerçek hayata döndüklerinde tekrar eski bunalımın pençesine düşerler. Böylece kaçacak delik arayan bir fare misali ''Striking Vipers'' denen oyuna kaçarlar. Ta ki ilişkilerini mahvedene kadar bunu yaparlar. Evet, söz konusu dizide gösterilen gerçekler bu şekilde olmaktadır. Tabii bu gerçekler sanal dünyaya kendini kaptıran ve en sonunda hayatını mahveden insanlar için geçerlidir. Abartılmadığı sürece oyun oynamak güzeldir. Fakat dediğim gibi oyun oynama sevdası bağımlılık halini alır ise işler karışabilir. İşin daha korkunç tarafı da şudur; ''Striking Vipers'' adlı bölümde yaşananlar, belki metaverse (meta evren)'de gerçekten yaşanabilir. Özetlemek gerekirse; internetin yerini alacak olan metaverse, hiçbir kırmızı çizgi olmaksızın insanların istediği gibi yaşayabileceği sanal bir evren olmaktadır. Bu evrendeki hayat, gelişmiş bir VR gözlük ve eldivenin uyardığı hipotalamus sayesinde gerçekçi olarak yaşanacaktır. Örneğin avatarımız yemek yediğinde veya bir çiçeği kokladığında bunları yapmış gibi olacağız.

Ek olarak özel eldiven sayesinde avatarımızın dokunduğu şeylere biz de dokunmuş gibi olacağız. Bütün bunlar VR gözlüğün dürttüğü hipotalamus birader sayesinde olacak. Şu an ki VR gözlükler hipotalamusu dürtecek kadar ileri düzeyde değil. Bu yüzden şimdi deneyimlenen simülasyonlar gerçek olamıyor. Ama sanal evrene ileri düzey bir VR gözlük ile bağlandığımızda hipotalamus uyarılacak ve gerçek bir deneyim yaşanacak ki bu da dediğim gibi ''Striking Vipers'' bölümünün gerçek hayata uyarlanması demek. Bu olduğunda istisnalar hariç birçok insan kendini metaverse denen evrene kaptırabilir. Bu da o evrenden her ayrılışı zorlaştırır. Neden mi? Çünkü kolayca kazanılan mutluluk o insanı sanal dünyaya bağımlı hale getirir. Haliyle ayrılık da zor olur. Bu ayrılığa yüreği dayananlar ise gerçek dünyaya her döndüğünde bir bunalım yaşar. Belki bunun hemen sonrasında biten ilişkiler görülür. Yapılacak bir şey yok, olur böyle şeyler. Konunun özüne dönecek olursak; insan sevdiği bir şeyi yaparken bazen ölçüyü kaçırabiliyor. Bu da istenmeyen sonuçlar doğuruyor. Bu yüzden ölçülü olmak lazım. Oyunun kendisi olacak olan metaverse'e veya dijital oyunlara çok bağlanmamak gerekiyor. Bildiğimiz gibi bu bağlanma işi abartıldığında iyi şeyler olmayacaktır. Belki geri dönüşü olmayan yollara gireceğiz. Bu yüzden dikkatli olmalıyız. Çünkü oyun değil yaşamak.

KAYNAKÇA

Wikipedia, (2011, 13 Kasım). Hipotalamus... Erişim tarihi: 16 Mart 2022, https://tr.wikipedia.org/wiki/Hipotalamus

Özcan, Barış. (2021, 18 Eylül). İnternetten sonra bu gelecek! METAVERSE... Erişim tarihi: 16 Mart 2022, https://www.youtube.com/watch?v=kbDEojkAt9c