Rotamız en başından belirlenmişti
ayrılık
gel dedim yine de sana
tut da elimi dolaşalım dünyamızı
gezilmeyecek yer bırakmayalım içimizde
geldin
kör karanlıklardan geçtik, sonsuz denizlere çıktı sokağımız
baktım
gözlerine daldım
dolandım durdum
sen de vardın
kayboldun ansızın
bulamadım...
şimdilerde yoksun ve ben yalnız başıma dolanıyorum gözlerinde
senden habersiz biraz da kalbinin ücra köşesinde
sırtladım sensizliği
ellerimde ayrılığın izi
dolanıyorum
kaybolur muyum?
hiç bilmiyorum...