Odamın kapısında bir zarf buldum⠀ Sade yeşil zarf içinde bir mektup ⠀ Kurşun kalemle yazılmış gördüm ⠀ Nereden çıkmış ki şimdi bu mektup ⠀ Anlamadım. ⠀ ⠀ 'Gece yine kapatmış gökyüzünü' ⠀ Satırlar bu sözlerle başlıyordu⠀ Dizelerde hissetmiştim hüznünü⠀ Meraktan kalbim hızla çarpıyordu⠀ Okudum.⠀
Neyin nesiydi bilmiyordum bile⠀ Belki de hep gözümün önündeydi⠀ Neyin nesiydi bilmiyordum ama⠀ Korkum merakıma yenikti yine⠀ Bekledim.⠀ ⠀ Kararlıydım artık onu görmeye⠀ Gönül kilidimi söktüm elimle⠀ Kapıda hazırdım onu görmeye⠀ Buğulu gözlerle buket çiçekle⠀ Gelmedi.⠀ ⠀ Suskun bekleyişim hiç bitmemişti⠀ Mektup nasılsa benim kalemimdi⠀ Aşk da gülmek de hüzün de benimdi⠀ Bugün yalnızca aşkım benimleydi⠀ Delirdim.⠀ ⠀ -AÇG